De uitdrukking werd weliswaar enig geweld aangedaan, maar de boodschap bleef overeind. Deze vrouw wist iets heel erg zeker. Zo zeker dat ze haar handen en voeten er voor zou willen pijnigen om alle twijfel bij de ander weg te nemen.
Ik vond het nobel van de vrouw, al wist ze natuurlijk heel zeker dat het nooit zover zou komen.
Mijn tweewekelijkse wijsgeer weet ook heel veel zeker. Zo moet ik eens wat bewuster over die malle toekomst nadenken. “Want alleen als je weet welke richting je uit wilt, kun je je gedrag daarop aanpassen,” aldus de wijze man.
Ik vind het al een uitdaging om mijn gedrag aan te passen aan de waan van de dag, laat staan aan een fictieve toekomst.
Want als iets me duidelijk geworden is in de afgelopen jaren, dan is het wel dat je alleen kunt gissen naar wat de toekomst je brengt. Daar durf ik handen, voeten en de hele mikmak voor in het vuur te steken.
‘Uit volle borst op weg naar nergens’, zong de wijze Maarten van Roozendaal. Ik verander nergens dan maar in ergens. Dat is het halve werk.
Vandaag ben ik langs een leegstaand huis gefietst waar ik volgende week binnen mag kijken. Dat is nog eens toekomstgericht denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten