Terwijl ik in de Coffee Company van mijn koffie nip wandelt een klein
ventje mijn ooghoek binnen. Hij draagt een broek met pinguïns en er loopt snot
uit zijn neus. Hij is het lopen nog niet helemaal meester, maar dapper wankelt hij
langs de tafeltjes. Zijn moeder zit op het enige bankstel in de vestiging, waar
hij na elk rondje door de zaak naar terugkeert.
Een grote gestalte stapt de zaak binnen. De reus zet een
tas neer bij het bankstel en vraagt de moeder of de plek naast haar vrij is.
Als het gevaarte zich omdraait blijkt het een vrouw te
zijn met een uiterst vriendelijk gezicht. Een vrouw die ooit, lang voordat het
kleine ventje geboren werd, een man was.“Is het een jongetje of een meisje?”, vraagt de vrouw terwijl ze vertederd naar het kind kijkt. “Een jongetje”, antwoordt de moeder. “Maar hij houdt van roze en van glitters.”
Het jongetje lacht naar de grote vrouw.
De vrouw aait hem over zijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten